Ola ku li vê dinyayê û li dinyaya dinê, jin ji mêr re tenê kiriye evd-xulam, 
ew jin çawa bi dilê xwe dikeve bin tesîra wê olê û wî fîstanî li xwe dike?
Nizanim.
Bi min, divê zanyar û civaknas li ser vê derûniyê lêkolînên zanistî-akademîk bikin.
Tezeke qerase ya akademîk ji vê mijarê derdikeve.
Ji bo sosyologên ciwan ên dilê xwe dibijînin Îsmaîl Beşikçî, ev mijar kare ji wan re bibe bask.
Ji min gotin, li we kirin...
Bingeha mazoşîzmê ji vê ehmeqiyê dest pê dike. 
Bi rastî jî hin tişt hene wexta meriv lê nepirse ew tişt dibin kurm û mejiyê meriv dikemirînin û kurmî dikin.
Mesela:
Ayetên xwedê,
hadîsên pêxemberan,
weazên şêx û meleyan
û alimên olî,
hemûyan ji bo mêran mizgîniya xêrê dane-didin.
Ji çemê kewserê û ji hemû kaniyan di şûna avê de,
şerab ê biherike,
heftê û du hûrî,
keçikên pêsîrên wan nuhgîhaştî
û gelek mizgîniyên din ên qûndetî ji bo mêran...
Baş e, ez fêhm dikim, 
mêr ketine heyra çêra kîrê xwe,
lê çi agir bi jinan ketiye radibin li pey vê ola ji bo wan tenê mizgîniya xulamtî-cêrîtî-koletiyê aniye, diherin?
Ku hinek radibin dev diavêjin jinan û qerf û tinazên xwe bi ehmeqiya wan dikin, em destê xwe li sînga wan dixin û wan neheq dikin.
Bi gotina "Aqilê heft jinan di serê mirîşkekê de ye, ew mirîşk jî dihere nikilê xwe li gû dixe" em aciz dibin,
lê heyran, 
heger Xwedê û pêxember û şêx û mele û alimên xwe, qasî li dij jinê ewqas ayet û hadîs û weaz dane-didin, li dij mirîşkê dabûna, ji sedî sed wê mirîşkê Xwedê û felsefeya olî qebûl nedikir û wê bibûya ateîst-xwedanenas.
Jin, bi qasî li dij desthilatdariya mêran fîstanên curbecur ên îdeolojiyan li xwe dikin, tenê fîstanê vê ehmeqiyê ji xwe bikin û binêrin, gelek tişt ê bi xweber biguherin.
Îja xuya ye, ev fîstan bi wan ve zeliqiye bûye çermê wan.